Activiteiten

Bij het station 't Harde (gemeente Elburg) ligt een prachtige gebied met diverse landgoederen als Zwaluwenburg met het desbetreffende landhuis en Schouwenburg en niet te vergeten de beroemde homeopathische plantentuinen van A. Vogel. Aangrenzend een bos en heidegebied met diverse boerenerven waar we ook door heen lopen. Helaas ook wat asfaltwegen. We zullen ook diverse klompenpaden kruisen. Over het algemeen blijven we zoveel mogelijk in de natuur lopen, waarvan de laatste kilometer tussen woonhuizen. In ieder geval genoeg ingredienten voor een mooie en prachtige zondagmiddag wandeling.

Vanaf het station gaan we het viaduct onder door en lopen we naar de carpoolplaats tegenover La Place links het heideterrein en bosgebied De zwaluwenberg in. Vervolgens komen we na enige kilometers bij het landgoed Zwaluwenburg en gaan we langs de tuinen van A. Vogel. 

Tuinen A. Vogel

Alfred Vogel (1902-1996) was een onvermoeibare onderzoeker, een begenadigd spreker, een wereldreiziger en een mens die als geen ander begreep hoe de natuur helpt om gezond te blijven. Zijn kennis en zijn bekwaamheid legden de basis voor het merk A.Vogel. Hij groeide op in Aesch bij Basel (Zwitserland). Al op jonge leeftijd werd hij door zijn vader en grootouders ingewijd in de geheimen van heilzame planten en hun invloed op de gezondheid. Natuurgeneeskunde en de wens zijn medemensen te helpen vormden de rode draad door zijn leven. Hij bleef zich hiervoor dan ook tot op hoge leeftijd gepassioneerd inzetten. Hij was zijn leven lang een enthousiast reiziger. Zijn interesse ging uit naar alle planten en kruiden over de gehele wereld. Hij greep dan ook elke kans aan om kennis te maken met andere landen en culturen. Sinds het begin van de jaren vijftig van de vorige eeuw ging Alfred Vogel op reis naar talrijke landen in alle delen van de wereld. Hij is met name geïnteresseerd in volken die een nauwe band hebben met de natuur. Tijdens zijn verblijf bij volken in de steppen en oerwouden, leert hij dat de natuur met de juiste leiding en ondersteuning vaak meer kan bereiken dan de vermeende bekwaamheid van mensen.Bij de Sioux-indianen in Noord-Amerika ontdekt hij bijvoorbeeld de weerstandsverhogende plant Echinacea purpurea (rode zonnehoed). Deze plant wordt het handelsmerk van A.Vogel. Hij had een reformhuis in Basel. Hij was overtuigd van een gezonde natuurlijke voeding en levensstijl. Hij bereidde zijn produkten uit verse planten ipv gedroogde planten omdat die een veel betere werkzaamheid zouden hebben. In Nederland wordt Biohorma BV opgericht en in Zwitserland Bioforce AG. Tegenwoordig vallen beiden onder de vlag van de A.Vogel. Heden ten dage is A.Vogel homeopathische middelen, kruiden en preperaten toonaangevend in de Benelux en in veel andere Europese landen, Canada, de VS en Australië. Nu zou hij zich naar alle waarschijnlijkheid in zijn graf hebben om gedraaid. Totale en volledige ontbossing van grote delen op de wereld en vernietiging van natuur volkeren met hun bij behorende cultuur ten bate van winstbejag op korte termijn. Grootschalige verlies van geneeskrachtige kruiden en planten, die veel voor de mensheid had kunnen beteken, voorgoed verloren. Er schijnt nog maar een fractie van alle oerwouden wetenschappelijk onderzocht te zijn

De A.Vogel tuinen zijn onderdeel van het Landgoed Zwaluwenburg. Dit is dé plek waar jaarlijks duizenden planten en kruiden tot bloei komen en vers verwerkt worden in de natuurlijke gezondheidsproducten van A.Vogel. Deze tuinen worden beheerd door Geldersch Landschap & Kasteelen. Deze stichting zet zich in voor behoud van het natuurlijke en culturele erfgoed in Nederland. De 215 ha van Landgoed Zwaluwenburg vormen slechts een klein oppervlakte van het totale beheer.

Landhuis Zwaluwenburg

In het noorden van het landgoed ligt het 18e-eeuwse Huis Zwaluwenburg Het huis wordt beschouwd als één van de gaafste en fraaiste landhuizen uit die tijd van Gelderland. Het huis lag precies op de overgang tussen de hoge zandgrond van de Veluwe en de lage, vruchtbare kleigronden. In de 12e eeuw waren er nog geen dijken bij hoogwater en klotste het water van de Zuiderzee tot aan de plek van het huis. De vroegst vermelding stamde uit 1326, het goed werd toen beleend aan het geslacht Wijnbergen en werd het kasteel Wijnbergen genoemd, een voorloper van het 18e eeuwse landhuis. Eén van de eigenaren was de burgemeester van Harderwijk, Rutger van Haersolte. In 1728 lieten een van zijn nazaten een zekere Anthony Zwier van Haersolte en zijn vrouw Coenradina van Dedem op de fundamenten van het voormalige kasteel het huidige landhuis bouwen. Het huis zelf, plus het gebied binnen de gracht is nu particulier bezit. In de zomermaanden zijn echter zes vertrekken van dit landhuis in gebruik als galerij. 

Sinds 2004 zijn het landhuis, het landgoed (de historische tuin- en parkaanleg), de toegangsbrug, enkele boerderijen en andere bijgebouwen beschermd als rijksmonument. Het huidige landgoed is namelijk een soort openluchtmuseum: behalve het huis staan er nog acht boerderijen uit de 18e en 19e eeuw met oude hooibergen, houtwallen, lanen, rentmeesterwoning, wagenloods en een bakhuis. 

Landgoed Schouwenburg

De naam Schouwenburg komt al in het begin van de 14e eeuw voor. Maar niets wijst op het bestaan van een kasteel. De aanduiding 'burg' zal eerder naar een natuurlijke hoogte in het veen hebben verwezen. In 1544 werd Schouwenburg verkocht door de weduwe van Otto van Haeften aan Aert van Arler. Daarna gaat het landgoed nog over naar veschillende eigenaren: allereerst de geslachten Saeghman, Heeck, Van Zuylen van Nyevelt, Van Dedem en MacLeod. In 1808 komt het landgoed in handen van de familie Van Spaen. Frederik Adolf baron Van Spaen was vanaf 1812 burgemeester van Oldebroek. In 1821 kocht hij ook het landgoed Zwaluwenburg. Deze heeft hij in 1836 verkocht. Enkele jaren later verkocht hij ook Schouwenburg, dat via enkele andere eigenaren in 1867 in handen kwam van mr. J.G.W.H. baron Van Sytzama, die pas tot kantonrechter was benoemd in Elburg. Tot 1877 fungeerde de zaal van het huis als rechtszaal. De familie Van Sytzama bleef tot 1976 eigenaar van het landgoed. In 1976 komt het huis en een gedeelte van het landgoed in bezit van het Geldersch Landschap. Van 1976 tot 2002 wordt het huis door EBC (Evangelisch Begeleidings Centrum) gehuurd van het Gelders Landschap. Het heeft dienst gedaan als opvangcentrum voor jong volwassenen. Vanaf 2002 is het nog verhuurd aan diverse particulieren. Na het vertrek van de laatste bewoners in 2007 is het tot februari 2009 als anti-kraak bewoond geweest. Het huis en de bijgebouwen werden in november 2008 gekocht door de familie Anneveld - Van We

 Zandverstuiving De Zoom (De Haere)

Heide en Bos. Als het zand eenmaal is vastgelegd kunnen er ook andere soorten groeien. Het gaat dan geleidelijk over in heide. Rondom liggen schrale dennenbossen met in de ondergroei struikheide en kraaiheide. In het noordwesten komen ook loofbomen voor zoals eik, beuk, lijsterbes en berk. Langs de noordrand van het stuifzand groeit geoorde wilg, dit wijst erop dat het grondwater niet diep zit. Een andere bijzondere soort op de heide is de jeneverbes.

Zeldzame planten en mossen. In het stuifzandgebied kunnen bij helder weer relatief grote temperatuurverschillen tussen dag en nacht ontstaan. Maar weinig plantensoorten kunnen in deze extreme situatie leven. Ze groeien vooral aan de randen van het stuifzand. Voor kleine wolfsklauw, kraaiheide, zandzegge, buntgras, stekelbrem en korstmossen als ezelpootje, hamerblad of dove lucifer is dit een geschikte plek. Ook ruig haarmos, rendiermos, rode lucifer, varkenspootje, girafje en rood bekermos komen hier voor. Hoogtepunt is het uiterst zeldzame ijslandse mos. De Haere is de derde vindplaats van deze soort in Nederland